Verticale landbouw
Definitie
Verticale landbouw is een innovatieve landbouwtechniek waarbij gewassen in gestapelde lagen of verticale structuren worden geteeld, vaak in gecontroleerde omgevingen zoals gebouwen of kassen.
Omschrijving
Verticale landbouw maakt gebruik van gestapelde teeltlagen, vaak in stedelijke omgevingen, om ruimte te optimaliseren en voedselproductie dichter bij consumenten te brengen. Deze methode combineert geavanceerde technologieën zoals hydroponie, aeroponie en aquaponie, waarbij planten groeien zonder aarde, met behulp van water en voedingsstoffen. Kunstmatige verlichting, zoals LED-lampen, wordt gebruikt om de groeiomstandigheden te optimaliseren.De voordelen van verticale landbouw zijn onder andere een efficiënter gebruik van ruimte, verminderd waterverbruik (tot wel 95% minder dan traditionele landbouw), en minder afhankelijkheid van pesticiden. Het is vooral geschikt voor stedelijke gebieden waar land schaars is. Uitdagingen zijn onder andere hoge initiële investeringskosten, energieverbruik voor verlichting en klimaatbeheersing, en de beperkte soorten gewassen die geschikt zijn voor deze methode.Voorbeelden van verticale landbouw zijn te vinden in steden zoals Singapore en New York, waar bedrijven zoals AeroFarms en Sky Greens deze techniek toepassen om verse producten lokaal te produceren.
Vergelijkbare termen
Hydroponie